Η τελική συνέπεια της συνεχούς μείωσης του πληθυσμού είναι η εξαφάνιση του είδους. Η εξαφάνιση συμβαίνει όταν ο αριθμός των ατόμων σε έναν πληθυσμό γίνεται τόσο μικρός που το είδος δεν μπορεί πλέον να αναπαραχθεί ή να επιβιώσει στο περιβάλλον του.
Απώλεια γενετικής ποικιλότητας:
Καθώς το μέγεθος του πληθυσμού ενός απειλούμενου είδους μειώνεται, τόσο μειώνεται και η γενετική του ποικιλότητα. Η γενετική ποικιλότητα είναι απαραίτητη για την ικανότητα ενός είδους να προσαρμόζεται σε περιβαλλοντικές αλλαγές και ασθένειες. Η έλλειψη γενετικής ποικιλότητας μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο εξαφάνισης.
Οικολογική ανισορροπία:
Η εξαφάνιση ενός είδους μπορεί να έχει σημαντικές επιπτώσεις στο οικοσύστημα που κατοικεί. Κάθε είδος παίζει συγκεκριμένο ρόλο στην τροφική αλυσίδα και η απώλεια ενός είδους μπορεί να διαταράξει ολόκληρο το οικοσύστημα. Αυτό μπορεί να έχει κλιμακωτά αποτελέσματα σε άλλα είδη και ακόμη και να οδηγήσει στην εξαφάνιση άλλων ειδών που εξαρτώνται από τα απειλούμενα είδη.
Εξάπλωση ασθενειών:
Το μικρό μέγεθος του πληθυσμού μπορεί να κάνει ένα είδος πιο ευάλωτο σε μολυσματικές ασθένειες. Οι μολυσματικές ασθένειες μπορούν να εξαπλωθούν γρήγορα μέσω ενός μικρού πληθυσμού και με περιορισμένη γενετική ποικιλομορφία, το είδος μπορεί να μην έχει την απαραίτητη άμυνα για την καταπολέμηση αυτών των ασθενειών.
Απώλεια και κατακερματισμός οικοτόπων:
Η απώλεια οικοτόπων και ο κατακερματισμός συχνά συνοδεύουν τη μείωση του πληθυσμού. Καθώς ο πληθυσμός ενός είδους μειώνεται, το μέγεθος της περιοχής του μπορεί επίσης να μειωθεί. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια και κατακερματισμό του οικοτόπου του είδους, γεγονός που επιδεινώνει περαιτέρω τη μείωση του πληθυσμού και αυξάνει τον κίνδυνο εξαφάνισης.